* حكمت (468) مسوولیت توانگران

مردم را روزگاری دشوار در پیش است كه توانگر اموال خود را سخت نگهدارد، در صورتی كه به بخل ورزی فرمان داده نشد. خدای سبحان فرمود 'بخشش میان خود را فراموش نكنید.'(سوره بقره، آیه 237) بدان در آن روزگار، بلند مقام، و نیكان خوار گردند و با درماندگان به ناچاری خرید و فروش می كنند در حالی كه رسول خدا (ص) از معامله با درماندگان نهی فرموده است.

* حكمت (469) پرهیز از افراط و تفریط نسبت به امام

دو گروه نسبت به من هلاك می گردند، آن دوستی كه زیاده روی كند و آن دروغ پردازی كه به راستی سخن نگوید.

(این كلام مانند سخن دیگری است كه فرمود: دو تن نسبت به من هلاك گردند،‌ دوستی كه از حد گذراند، و دشمنی كه بیهوده سخن گوید.)

* حكمت (470) معنای توحید و عدل

از آن حضرت درباره توحید عدل پرسیدند،امام (ع) فرمودند: توحید این است كه خدا را به توهم درنیاوری و عدل این است كه خدا را متهم نسازی

* حكمت (471) ارزش حكمت

كسی كه سخنش حكمت آمیز است، خاموشی اش سود ندارد، همانگونه كه سخن گفتن نادان فایده ای ندارد.

* حكمت (472) دعای باران

بارخدایا، ما را از ابرهایی باران ده كه به فرمان هستند نه از ابرهای سركش.

* حكمت (473) حالت مصیبت زده

هنگامی كه به امیرالمومنین (ع) گفتند چه می شد اگر موی خود را خضاب می كردید، فرمودند: خضاب، آرایش است و ما قومی مصیبت زده ایم. (منظور آن حضرت، وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله بود)

فراهنگ**1003**